بررسی فراوانی حوادث چشمی ناشی از کار در کارگران معدن در طی سال های۱۳۸۷- ۱۳۸۲

چکیده مقدمه: چشم یکی از حساس ترین ارگان های بدن است، مسلماّّ آسیب به آن علاوه برعارضه جسمی می تواند شخص را برای دوره ای طولانی و یا حتی تا آخر عمر از کار مفید باز دارد. با توجه به اهمیت حوادث چشمی ناشی از کار، دراین مطالعه به بررسی فراوانی این آسیب در کارگران معدن پرداخته شده است. روش بررسی: طی مطالعه ای از نوع توصیفی گذشته نگر، پرونده پزشکی تمامی کارگران معدن کار در معادن تحت نظارت سازمان توسعه نوسازی معادن کشور در فاصله سال های 1387-1382 بررسی شد. سابقه ترومای وارده تمامی کارگران بررسی و از میان آنان کسانی که دچار ترومای ناحیه اربیت بودند انتخاب شدند. علاوه بر شیوع ترومای چشمی، تاثیر سن و روند بروز و فراوانی ترومای چشمی در طی سالهای 1387-1382 ارزیابی و توسط آنالیز کیفی chi –square با هم مقایسه شد. یافته ها: از میان 7100 مورد حادثه شغلی، 377 مورد (3/5%) ترومای چشمی گزارش شد. بیشترین شیوع ترومای چشمی در گروه سنی 59-50 سال (3/25%) و سپس در گروه سنی کمتراز 20 سال(4/20%) و کمترین شیوع ترومای چشمی نیز در گروه سنی بالای 60 سال دیده شد. تفاوت آماری معنی داری در فراوانی آسیب های چشمی بین سال های مختلف مشاهده نشد(05/0>p). شایع ترین زمان رخداد حادثه نیز در فصل تابستان و بین ساعات 8 الی 10 صبح بود. بحث و نتیجه گیری: نیروی بدنی کمتر در سنین بالاتر و تجربه کاری کمتر در سنین پایین تر می تواند از دلایل بروز حوادث چشمی در این رده های سنی باشد. عدم کاهش تروماهای چشمی از سالی به سال دیگر نشان از عدم بهبود سیستم های ایمنی محیط کار دارد .